Ja, waarom ook niet. Ik ga deze blog er weer aan dit onderwerp wijden. De noodzaak om te verduurzamen. Dit keer niet vanuit het milieuoogpunt, maar juist om strategische redenen.
In het kader van onze bevrijding van 75 jaar geleden heeft de NOS een speciale pagina in het leven geroepen waar het nieuws uit WO-II gevolgd kan worden. Deze site, die overigens zeer de moeite waard is, wordt tot volgend jaar augustus iedere dag met nieuws uit dat laatste oorlogsjaar vernieuwd. Iedere dag dus een nieuw bericht over het laatste oorlogsjaar van 75 jaar geleden.
Op 16 september jl. werd een artikel over serieuze schaarste gepubliceerd. Door gebrek aan kolen werd o.a. de elektriciteitsproductie sterk teruggeschroefd. Zou u een normaal leven leiden kunnen leiden als u 2/3 van uw huidige energiebehoefte moet inleveren. Dat wordt kommer en kwel voorspel ik. Oké, 75 jaar geleden was een andere tijd, maar oorlog is wel iets van alle tijden. Wat er nu niet is, wil niet zeggen dat het er over 20 jaar ook niet is.
Nunspeet ligt er momenteel vredig bij. De bladeren beginnen al een beetje te verkleuren en gaan we zo langzamerhand richting de winter. Dit is goed te merken als de zon weg is. Deze week voor het eerst de verwarming weer eens aangezet. Toch wel fijn dat Groningse aardgas. Alhoewel… Vanaf 2018 zijn we netto-importeur van aardgas geworden. Dit gas komt voornamelijk uit Noorwegen. In 2022 stoppen we zelfs definitief met het oppompen van aardgas in Groningen. En dan? We blijven immers gas nodig hebben. De ingezette energietransitie gaat nou ook weer niet zo snel dat we al voldoende alternatieven hebben.
Ik heb eens uitgezocht waar wij onze olie- en gasproducten vandaan halen. Voor de aardolie stuitte ik op een duidelijk overzichtje van CBS. Zitten regimes tussen waar je eigenlijk zo weinig mogelijk van doen wilt hebben…
Voor aardgas is momenteel Noorwegen onze belangrijkste toeleverancier, maar die zit aan zijn maximale levercapaciteit. Rusland heeft gas genoeg, dus…..
Toch wel verrassend dat zakelijke vrienden en politieke vrienden niet hetzelfde zijn. De wereld zit soms vreemd in elkaar.
Nederland is best wel een welvarend land te noemen. T.o.v. ons inkomen zijn de uitgaven voor energie relatief klein. De prijsschommelingen aan de pomp zijn doorgaans niet hoger dan enkele procenten. Van schaarste is dus eigenlijk weinig te merken. Je zou kunnen zeggen dat onze energievoorziening stabiel en voorspelbaar is. Niet onbelangrijk, want onze hele hebben en houden is afhankelijk van een stabiel energieaanvoer. Maar wat zal er gebeuren als blijkt dat de heer Poetin toch niet met zijn tengels van olie- of graskraan af kan blijven? Of dat de VS genoeg krijgt van de fratsen van Iran? Welke gevolgen heeft dat voor onze samenleving? Is dan nog steeds alles even goed voorspelbaar?
Op gebied van gas was ons land zelfvoorzienend. Sinds een aantal jaren is dit geschiedenis. Op oliegebied zij we dat nog nooit zelfvoorzienend geweest. Wie herinnert zich nog de oliecrisis van 1973 en 1979? (ik niet, want ik was te jong) Dat zo’n gebeurtenis ooit nog eens voorkomt is nooit helemaal uit te sluiten. Ik zit er niet op te wachten als ik eerlijk ben.
Kom maar op met die energietransitie! Natuurlijk hebben duurzame energiebronnen ook haar nadelen, maar totale afhankelijkheid van aardolie en aardgas is veel nadeliger. Een lekker idee toch, dat je niet meer van dubieuze regimes afhankelijk hoeft te zijn? Kan geen inwoner van gemeente Nunspeet op tegen zijn dacht ik zo.
